Na de vele kilometers van gisteren heb ik deze nacht heerlijk geslapen! Pas rond 8 uur werd ik weer wakker en was het tijd voor een nieuwe dag in het gokwalhalla dat Las Vegas heet!
Gisteren was qua afstand toch net iets teveel van het goede geweest, dus vandaag zouden we het iets rustiger aan gaan doen met enkel Cesars Palace, the Mirage en tot slot de Wynn met daarbij de cirque du soleilshow la Reve, waar Erna ons als verjaardagscadeau mee naar toe nam.
Voordat we op pad gingen hebben we even kort gewinkeld bij de m&m’s-store. 4 verdiepingen vol met m&m’s-spullen en m&m’s in meer kleuren dan ik ooit heb gezien. We hebben wat m&m’s met kokos-, framboos- en taartvulling meegenomen. Daarna een lading water en cola ingeslagen voor ’s avonds en ’s nachts en nadat we dat terug op de hotelkamer gedumpt hebben zijn we met z’n allen naar MGM gegaan.
MGM is een van de grootste hotels op de strip, met veel concerten en optredens, en zit direct tegenover ons hotel. Qua attracties hadden ze vroeger leeuwen, maar nu iets van een CSI-experience wat onze interesse niet had. Na een rondje door het casino zijn we bij het rainforestcafe gaan eten.
Dit café is gebouwd alsof het in de jungle staat, met veel groen en bewegende (nep)dieren, waaronder olifanten en jaguars. Daarnaast is er elk halfuur een onweersbui met regen en bliksem. Natuurlijk geen echte regen, want dan zou niemand er meer willen eten, maar regen geluid en wat lichtflitsen. Het eten zelf was goed! We hadden dankzij een coupon een gratis voorgerecht om te delen, en ook de hoofdgerechten waren goede porties. Vooraf hadden we een of andere spinazie artishokdip die erg lekker was, en daarna heb ik een lekkere kalkoenwrap gegeten terwijl Nick voor de welbekende Chicken tenders ging. Na genoeg energie naar binnen te hebben gewerkt gingen we weer op pad!
Fanatiek als we zijn begonnen we met richting Cesars Palace te lopen. De tram nemen zou ongeveer net zo ver zijn, omdat je dan ook heel die hotels door moet. Cesars Palace is een enorm hotelcomplex gebouwd in Romeinse stijl. Helaas heeft ook hier de modernisering doorgeslagen, dus geen medewerkers meer in toga of andere Romeinse pakjes. Waar hotels als Paris en Bellagio mooi waren, doet Cesars Palace daar nog een dikke schep bovenop. Het hele hotel zit vol detail, variërend van mozaïekvloeren tot plafondschilderingen en alles daartussen (letterlijk en figuurlijk!). Op bijna elke muur is wel iets moois te zien, en ook tussendoor nog veel beelden en fonteinen.
Tijdens het wachten op een fotoshoot van Mandy probeerde Erna alvast een gokje te wagen, en sleepte met een inzet van 5 dollar gelijk 15 dollar winst binnen. Een goed begin is het halve werk! Na een wandeling langs de Trevi-fontein, waarbij ze net als in Paris het plafond luchtblauw hadden geverfd alsof het rond de schemering was, kwamen we uit bij de Forum Shops. De Forum Shops is een winkelcentrum met vooral exclusievere merken. Een beetje zoals de meeste winkelcentra hier, want ook de Grand Canal Shops van de Venetian en het gloednieuwe Crystals winkelcentrum hadden dezelfde exclusieve merken, die dus eigenlijk helemaal niet zo exclusief zijn, maar vooral heel erg duur. Louis Vuitton heb ik een heel aantal keren voorbij zien komen, net als Dolce & Gabana en tig merken waar ik nog nooit van gehoord had, dus die vast nog exclusiever zijn. Dat er nergens prijzen bij de spullen in de etalages stonden, en dat er personeel strak in pak stond te wachten op klanten die er niet waren, zegt al genoeg.
Naast de forumshops van Cesar ligt het volgende hotel alweer: The Mirage. Hier was het eerst tijd om wat te drinken, maar de leuke bar waar Nick 10 jaar geleden ooit eens geweest is, konden we niet vinden. Uiteindelijk zijn we buiten bij de Rhumbar gaan zitten om een ijscocktail te drinken. Helaas bedachten we pas toen deze op was dat de Secret Garden van Siegfried en Roy misschien wel om een normale tijd sloot, en jawel, toen we erheen gingen was de poort al dicht, dus dat ging hem niet meer worden. Gelukkig hadden we nog lang niet alle hotels gezien, dus konden we mooi The Venetian bezoeken.
The Venetian is een hotel in de stijl van Venetië, met de Rialtobrug waar een roltrap overheen loopt, kanalen, gondels en zingende gondeliers. De vergelijking met Paris is snel gemaakt, maar The Venetian doet het allemaal nog net even wat uitgebreider en beter. Een erg mooi hotel en winkelcentrum! De cakeboss, bekend van dat TLC programma waarin ze taarten maken, heeft tegenwoordig ook een winkel hier in het winkelcentrum, dus Mandy heeft daar nog een cupcake gehaald. In de etalage stonden erg mooie en waarschijnlijk ook erg lekkere taarten, maar ook met flinke prijskaartjes, gemiddeld vijftig dollar voor een klein model taart voor zo’n zes personen. En een los gebakje mocht je ook zo tien dollar voor neerleggen.
Na het bezoekje aan deze winkel zijn we doorgegaan naar de Wynn. Dit is een hotel dat zich duidelijk op het luxere segment richt. Hier zouden we ’s avonds naar Le Reve gaan, dus wilden we eerst de tickets ophalen, om daarna wat te gaan eten. Het ophalen van de tickets was al snel gelukt, maar bij een restaurantje wat eten was lastiger vanwege de dresscodes die veel barretjes en restaurantjes hanteerden. Veel honger hadden we ook niet, dus iets simpels was prima. Uiteindelijk hebben we bij het casino in een soort zelf bestel diner gegeten. Ik heb Chicken Tenders gegeten, Mandy soep en Nick en Erna gingen voor Buffalo Wings, gekruide kipvleugeltjes. Deze waren echter wel heel erg pittig gekruid, dus met afschrapen zijn ze uiteindelijk met veel moeite opgegeten.
Na het eten was het tijd voor de show. Le Reve is een grote productie van Cirque du Soleil. Nou heeft Cirque du Soleil door heel Las Vegas heen acht verschillende shows, dus veel zegt dat niet, maar samen met <O> is dit de grootste (en daarmee ook duurste) show. Zowel <O> als Le Reve draaien om een zwembad, misschien dat dat ermee te maken heeft.
De voorstelling was erg mooi om te zien, maar echt duidelijk was het verhaal niet. Een jongen en een meisje lopen langs het water, dan gaat de jongen weg en komt er een duivel en wordt het een heel waterballet. Ik weet niet hoe groot de watertank was, maar als je zag wat er allemaal uit kwam qua aankleding, en vanaf hoe hoog er in gesprongen werd (een meter of 50 als hoogste schat ik) moet het wel een enorm zwembad zijn. Ondanks het onduidelijke verhaal was het wel een top voorstelling, vooral ook omdat ze veel met de hoogte speelden en mooie sprongen maakten, en we hadden erg goede plaatsen (maar dat gold waarschijnlijk voor iedereen in het theater).
Na afloop van de show hebben we een taxi terug gepakt naar het hotel. Hier aangekomen zijn we richting bed gegaan, want ondertussen was het alweer 12 uur geweest.