Dag twee bij Disneyland Anaheim. Voor vandaag stond het oorspronkelijke Disneyland park, dat al bijna 70 jaar oud is, op het programma. We hadden de wekker gezet om goed gebruik te kunnen maken van de rustige en nog niet zo hete vroege uren, maar aangezien we gisteren laat in bed lagen had iedereen even wat tijd nodig om op te starten. Uiteindelijk waren we om 8:30 uur in het park, waar direct opviel dat het druk was. Heel erg druk zelfs al, zeker gezien de tijd.
We wilden bij Indiana Jones beginnen, maar deze wachttijd was al veel te hoog. Jungle Cruise zat ernaast en had maar 10 minuten wachttijd, dus dan maar daar mee beginnen. Dat boottochtje was bijna hetzelfde als die in Disney World en we hadden geen mega enthousiaste over de top gids (of medepassagiers).
Door naar een andere attractie in de buurt: Pirates. Ook hier nog een korte wachttijd, dus we stonden al vrijwel vooraan de wachtrij nadat we dat hele slingerparcours hadden doorlopen. Ik had gedacht dat pirates precies dezelfde attractie zou zijn als in Parijs en Disney World, maar hoewel een groot deel overeen kwam, was deze versie toch net anders. Wat grootser en duisterder leek het wel. Zo ging een stuk van de route door donkere grotten en kwamen we langs een groot schip dat het naastgelegen kasteel beschoot. De leukste pirates die ik tot nu toe gedaan heb.
De kinderen wilden graag door naar de Chip ’n Dale achtbaan in Toontown, ook Emma. Die was wat drukker dan we hadden gehoopt toen we er aan kwamen, maar ze wilden zo graag, dus dan maar aansluiten. De wachtrij was heel warm, grotendeels onoverdekt in de zon. Dat was 20 minuten afzien.
Ondertussen was het hele park nog veel drukker geworden. We liepen vlak langs It’s a small world en die was met 15 minuten wachttijd nog net te doen (het werden er 20). Het leuke aan deze versie van It’s a small world is dat er ook redelijk wat Disneyfiguren verstopt zitten in de attractie. Aladdin en Jasmine op een vliegend tapijtje bijvoorbeeld. En dan wel in dezelfde poppige stijl als de rest van de dansende poppetjes. Na de attractie liepen we weer de drukte in en waren we er eigenlijk wel klaar mee. Het was zo absurd druk dat het niet leuk meer was. Alle attracties hadden ook flinke wachtrijen, onder het half uur was er eigenlijk niets te vinden en dan had je het over de simpele attracties.
California Adventure leek iets rustiger te zijn, dus we besloten de oversteek naar dat park te gaan. Ook hier was het druk, maar het park zelf was veel breder opgezet waardoor het veel meer verspreidde. We besloten via het bospad richting het Redwood trail te gaan. Hier bleken we mazzel te hebben, en stond Chip bij de ingang van het park een beetje rond te kijken, tot groot enthousiasme van de kinderen. Daarna konden ze even los bij dit park met touwbruggen en klimparcours.
De Incredicoaster, bij Pixar Pier, bleek ook maar een wachtrij van 25 minuten te hebben. Met zn allen gingen we die kant op zodat ik met Owen daarin kon. Nick kon een riderswitch krijgen en ondertussen met de meiden wat anders gaan doen. Zij zijn naar de Silly Swings gegaan en hebben daarna nog even met water gespeeld. Daarna wisselden we en kon Nick (weer met Owen, mazzelaar) de incredicoaster doen via de snelle rij, terwijl ik met Emma en Lana Jessies Critter Caroussel deed en daarna probeerde om Nick en Owen op de foto te krijgen. De incredicoaster was een erg toffe achtbaan. Echt zo’n grote hoge ouderwetse die langs de rand van het park gaat. En dan ook nog eens erg lang.
Ondertussen was het heel warm geworden, dus we besloten nog een laatste attractie te doen en daarna een pauze in te lassen. Dat werd Mickeys Philharmagic, lekker in de airco. Daarna terug naar het hotel waar Nick en de kinderen even het water in plonsden om even af te koelen. Daarna was het gewoon even chillen in de kamer.
We hadden voor vandaag om 17:45 een reservering bij Goofy’s Kitchen. Hiervoor moesten we bij het Disneyland hotel zijn. Om daar te komen moesten we echter eerst door de security, daarna heel Downtown Disney door (hoe Disney Village hier heet), security weer uit en het Disneyland hotel weer in. Een mooi hotel, maar niet heel bijzonder en ik denk qua loopafstand van de ingang misschien net zo ver weg als ons hotel omdat zij heel Downtown Disney door moesten.
Ik had al online ingecheckt bij Goofy’s Kitchen, dus eenmaal aangekomen was het even onduidelijk of we ons nog ergens moesten melden, alvast op de foto konden met Goofy of gewoon even moesten wachten. Terwijl we hierover twijfelden wenkte Goofy ons echter, dus besloten we te beginnen met de foto’s met Goofy. Terwijl we daaruit kwamen hoorde ik een ober struikelen over een lange naam, bij even informeren bleek dat mijn volledige meisjesnaam te zijn, die voor Amerikanen niet heel makkelijk uit te spreken was. Hij nam ons mee naar onze tafel, waar we allemaal een Goofy’s Kitchen button kregen.
Goofy’s Kitchen is een buffet met alle bekende karakters. Mickey, Pluto, Knabbel en Babbel, en bij de ingang natuurlijk Goofy. Ze hadden een erg uitgebreid aanbod van eten, van diverse kant en klare gerechten tot een carvingstation waar ze stukken vlees voor je afsneden met een aantal sauzen om uit te kiezen. Voor kinderen was er ook een uitgebreid buffet met alle bekende dingen maar ook voor ons onbekendere dingen zoals breadpudding (geen aanrader) en corndogs (wel oke, maar niet volgens de kinderen). Verder hadden ze een uitgebreide saladebar en heel veel toetjes. Kortom, we konden hier onze buik wel vol eten. Achteraf gezien was dit denk ik het beste buffet waar we bij Disney gegeten hebben tot nu toe. Ook beter dan het dure buffet-restaurant in het Disneyland hotel van Parijs. Aan het eind werd er zelfs nog even (heel zacht ivm autist achter ons) voor ons gezongen vanwege onze verjaardagen en kregen we een klein verjaardagscakeje met een verjaardagsbutton. Een mooie afsluiting.
Na het eten was het tijd om het park weer in te gaan. Eerst wéér door de security en Downtown Disney om bij de ingang te komen, met onderweg nog een korte tussenstop bij de LEGO-store. Gelukkig was de zon aan het verdwijnen en was het qua temperatuur nu veel aangenamer. Van schaduwplek naar schaduwplek lopen, zoals bij de heenweg, was nu niet meer nodig.
Helaas was Disneyland nog steeds heel erg druk. Het leek alleen nog maar drukker geworden te zijn. Uiteindelijk hebben we bij de Canal Boats, die langs verschillende sprookjesminiaturen varen, staan wachten omdat die nog enigszins te doen waren, en met een wachtrij vol in de zon overdag sowieso geen optie zouden zijn. Helaas was het het wachten ook niet echt waard. Het was een mooie attractie (mooier dan die in Parijs), maar omdat het ondertussen donker geworden was, was er ook een groot deel amper te zien. Geen aanrader dus in het donker. Fantasmic zou bijna gaan beginnen, maar hoewel we nog even hebben gekeken voor een plekje bleek dit geen optie te zijn. Vrijwel alles was afgezet voor reserveringen en langs het pad blijven staan mocht niet. We moeten nog even goed gaan kijken hoe we dit gaan doen als we hierheen willen. Maar voor vandaag waren we er klaar mee. Het was zo druk dat er bijna geen doorkomen aan was. Op naar het hotel dus maar, en relatief op tijd naar bed!