browser icon
You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.

Dubrovnik – Dag 5: Naar de oude stad

Posted by on 27 september 2021

Vandaag zouden we met opa Jan en Mandy naar de oude stad gaan. De stadsmuren bleken echter toch niet zo geschikt voor opa Jan aangezien dit enorm veel trappen zouden zijn, en dus besloten we later af te spreken, zodat we gezamenlijk in de oude stad konden eten. En toen hadden we opeens de ochtend vrij, een mooi moment om eens bij Sunsetbeach te kijken, een deel van Lapad waar Erna erg enthousiast over was. Zij had daar de eerste week in de buurt gezeten.

Naar Sunset beach

Er liep een gezellig straatje vanaf de doorgaande weg naar het strand en dat was een beetje zoals ik verwacht had voor heel de stad. Terrasjes voor toeristen en wat gezellige drukte, niet het uitgestorven met soms wat andere mensen zoals we aan onze kant van het schiereiland zien. We hadden zwemkleding aan maar het weer viel eigenlijk wat tegen, het was erg bewolkt. Daarnaast bestond het strand uit grote kiezelstenen, zoals we bij elk strand in de buurt al zagen. Maar desondanks gingen de kinderen even pootje baden. En dan toch maar de kleding uit want het werd wel snel dieper. En ja, dan kun je net zo goed gewoon gaan zwemmen…

Owen kwam er daarna al heel snel uit, het zoute water deed pijn aan zijn bovenarmen, wellicht door de vele muggenbeten die hij had. Niet veel later hield ook Lana het voor gezien, terwijl Emma en Nick nog even leuk in het water aan het spelen waren. Daarna was het afdrogen zodat we nog een stukje konden lopen. Na twijfelen welke kant op besloten we voor de boulevard richting het noorden te gaan. Deze boulevard was duidelijk nog niet heel oud, en op veel plaatsen waren er trappetjes naar beneden richting de rotsen en de zee. Eén van deze trappetjes zijn we af gegaan om even bij de rotsen te kijken, maar afgezien van kleine heremietkreeftjes was er niet zoveel speciaals te zien helaas. De zee-egels zaten allemaal veel dieper. Aan het eind kwamen we uit bij een hotel en leek de boulevard ook ten einde, in ieder geval het deel direct langs de zee dan. Bij een ijstentje daar vlakbij kochten we een lekker ijsje voor de terugweg. Daarna zijn we teruggelopen richting het strand, op zoek naar de tourist information om Dubrovnik-passen aan te schaffen. Je had een routebeschrijving nodig om die te kunnen vinden, maar uiteindelijk is het gelukt. We hebben twee 3-daagse passen gekocht (de kinderen zijn nog met vrijwel alles gratis) en zijn toen teruggelopen naar het appartement voor de lunch en wat rust, voor we eind van de middag naar de oude stad zouden gaan.

Naar de oude stad

We hadden rond 16:00 uur afgesproken bij de oude stad, en we waren we redelijk netjes op tijd. De rest had pas minimaal één bus later, dus dat gaf ons de tijd om alvast een beetje rond te wandelen. Als eerste zagen we vlak naast de bushalte al Fort Freijenac op een klif, ook wel bekend als the red keep uit Game of Thrones. Daarna gingen we door de poort de oude stad in.

De oude stad van Dubrovnik is geheel auto-vrij. De hoofdstraat is de brede straat Stradun, met aan het eind een kerk en onderweg vele zijstraatjes. De zijstraten links lopen allemaal met veel trappen omhoog, de zijstraten rechts blijven redelijk plat. Als je Stradun uitloopt kom je bij een kerk met daarachter een aantal poorten richting de haven van de oude stad. Vanaf hier vertrekt de boot naar het eiland Lokrum, maar ook verschillende andere toeristenboten met glazen bodems. vanuit de haven kun je om het laatste fort, waarin het scheepvaartmuseum gevestigd is, heenlopen en daarachter kun je zelfs nog via smalle paden bij allerlei kleine rotsstrandjes komen waar oude mannetjes bier zitten te drinken, de oude stad is namelijk ook gewoon nog bewoond door vele mensen. En aangezien er vrijwel geen verkeer in mag zie je soms dus ook iemand met een trekkar lopen met daarop een wasmachine. Dat soort dingen moeten nou eenmaal ook soms vervangen worden.

Hoewel je dus vrijwel geen auto’s ziet, zie je wel veel katten. Heel veel katten zelfs. Van die dieren die niet eens meer opkijken als je pal langs ze loopt om een trappetje op te gaan. De opbouw van de stad zorgt er echter ook voor dat dit een nadeel is. Bomen zijn er in de oude stad zeer beperkt te vinden, en praktisch alles is betegeld, de hoofdstraat zelfs met marmer lijkt het. Ik vermoed dat die ook spekglad wordt als het even goed regent. Zo’n betegelde stad ziet er mooi uit, maar al die katten moeten ook ergens poepen en piesen natuurlijk, en op sommige plekjes ruik je dat wel. Overigens geldt voor heel de stad dat je veel poep ziet liggen, ook de route langs het strand van het hotel naar ons apartement ligt vol met poep naast het pad, maar in dat geval hondenpoep.

Dineren in Grad

Ondertussen waren Mandy en opa Jan ook in de oude stad, beter bekend als Grad, aangekomen en liepen we naar hen terug over het Stradun. We hebben even rondgekeken bij het Rector’s Paleis en zijn daarna op een terrasje bij de haven alvast wat gaan drinken. Nog even proosten op het huwelijk, zeker met de wijnglazen die de kinderen kregen voor hun appelsap ging dat goed. Daarna op zoek naar een restaurant met kinderstoel. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want alles in de smalle zijstraten valt dan al af. En op de pleinen hebben ze ook regelmatig geen kinderstoelen. Uiteindelijk vonden we een prima tentje ergens in het zijstraatje Zeljarica, onder de ambassade van Montenegro. Niet heel bijzonder maar het eten an sich was prima zolang je geen groente puree bestelde. Van binnen was het wel erg krap, om naar de wc te gaan moest je praktisch door de keuken heen lopen die aan beide kanten van een smal tussenpad lagen. En over dat tussenpad moest dan ook nog eens al het personeel. Ik heb geprobeerd het restaurant online te vinden, maar het was nergens terug te vinden helaas.

Na het eten hebben we op het Stradun nog een ijsje als toetje gehaald. Owen zat te glunderen omdat hij daardoor op één dag twee ijsjes at! De ijsjes zijn overigens relatief goedkoop. Voor 14 kuna krijg je een mega bolletje op een hoorntje. Dat is nog geen 2 euro, midden in het centrum van een toeristische stad. En qua smaken hadden ze ook speciale dingen zoals watermeloen en kinder bueno. We hebben de avond dus nog even extra smaakvol afgesloten.

Terug naar Lapad

Daarna was het tijd om weer met de bus richting apartement en hotel te gaan. Op weg naar de halte kwamen we bij de stadsmuur nog een geheime tunnel tegen. Er stapte voor ons iemand de tunnel in, dus ik probeerde Owen op te jutten om ook binnen te gaan kijken. Verrassend genoeg stapte hij er nog naar binnen ook, om vervolgens om het hoekje te gluren en te vertellen dat daar een speeltuin zat. Natuurlijk zijn wij niet dom genoeg om dat te geloven, een speeltuin in een tunnel 😀 Ik ging dus ook even kijken maar warempel, hij had gewoon gelijk! De tunnel kwam uit in iets dat waarschijnlijk vroeger een slotgracht was met daarin een klein parkje met speeltuin. Na daar heel kort even gekeken te hebben ging ik op zoek of ik vanaf daar ook ergens naar boven kon, zodat ik een foto kon maken als de rest uit de stadspoort liep. Helaas mistten we daardoor wel net de bus terug, die reed in de verte weg. Dat werd dus een kwartier wachten. Een kwartier dat de kinderen grotendeels doorbrachten met om het bushokje heen rennen.

In de bus terug hebben we afscheid genomen van opa Jan, die vertrekt morgen naar huis. En we hebben de rest ook gedag gezegd want zij gingen verder naar het hotel, terwijl wij al eerder uitstapten. Teveel eerder ook, want we stapten een halte te vroeg uit. Die halte hadden we op de heen weg helemaal niet gezien. Maar gelukkig waren we op de weg van en naar Sunset beach daar ook langs gelopen, dus we konden zo terug naar het apartement lopen, en eigenlijk waren we niet eens veel later. Weer thuis gingen de kinderen snel pyjama’s aantrekken, tandenpoetsen en naar bed, want het was alweer half 9 geweest. En voor ons stond daarna Jurassic World op het programma.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *