browser icon
You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.

Dubrovnik – Dag 6: De stadsmuur op

Posted by on 28 september 2021

Rond 7:30 werden de kinderen vandaag wakker. Ze gingen rustig spelen, dus wij konden ons nog een keertje omdraaien, tot we er rond 9 uur ook uitgingen. We ontbeten met eieren met spek en in het tosti-ijzer getoast brood. Vreemd genoeg hebben ze hier wel een tosti-ijzer, maar geen broodrooster. Nadat het ontbijt er in zat vertrokken we richting de bushalte om de bus naar de oude stad te pakken. We merkten direct al dat het een stuk warmer was dan gisteren, helaas. Vooral jammer omdat we vandaag de stadsmuur zouden gaan doen, en die ligt natuurlijk hoog en daardoor grotendeels in de zon. Maar goed, eerst met de bus dus. Helaas zat de bus al best wel vol toen hij bij onze halte aan kwam dus zitten zat er niet in, maar even staan was ook geen probleem. Iets voor 11 uur waren we bij de oude stad.

De stadsmuur op

We hadden een Dubrovnik-pass gekocht waarmee we gratis entree hadden tot de stadsmuren. Helaas had je dat niet direct, maar moest je hiervoor eerst nog je ticket omwisselen bij een ander tentje. Gelukkig was het niet druk, maar in het corona-vrije hoogseizoen lijkt dat me niet heel praktisch. Al snel konden we de eerste trap beklimmen tot we bovenop de muur stonden. De muur loopt rondom de gehele oude stad en bevat meerdere oude forten. Buiten de stadsmuur staat Fort Lovrijenac en dat fort kun je met je stadsmuurticket ook nog bezoeken. Omdat de stadsmuur op sommige stukken nogal smal is, is de gehele stadsmuur éénrichtingsverkeer. Dat betekent dat je voor het fort dat bij de ingang direct rechts ligt eerst nog een heel rondje moet lopen. De stadsmuur heeft wel nog twee andere in- en uitgangen, maar die liggen dicht bij elkaar, aan de andere kant van de stad.

Vanaf het beginpunt hebben we gelijk al mooi uitzicht op Fort Lovrijenac. De stadsmuur is in dat gedeelte het hoogste punt, dus je loopt grotendeels in de zon. De voorspelde bewolking viel vandaag een beetje tegen en het voelde alsof we in de volle zon liepen. Al snel droop het zweet van ons af. Gelukkig hadden we twee flesjes ijswater mee, maar al snel kwamen we een klein barretje tegen. Volgens Nick het enige op de muur, maar we besloten de gok maar te nemen. En iets verderop kwamen we inderdaad nog een ander winkeltje tegen waar we wel even wat extra water gekocht hebben, en zelfs een restaurant. En om de hoek zat ook nog een openbaar toilet, maar er hoefde gelukkig niemand naar de wc. Eén hoek verder moest er uiteraard wel iemand naar de wc, dus Nick is toch maar teruggelopen met Owen (en Lana die ook maar mee liep).

De stadsmuur is nu puur een toeristische attractie, maar heeft in het verleden wel het doel gehad om de stad te kunnen verdedigen. er stonden nog wat oude kanonnen, schuttersgaten en ook kleine torentjes met een soort gevangenisdeur ervoor. Erg fijne torentjes om even in te kijken overigens, want door de smalle kijkgaten en de overkapping is het er heerlijk koel. Aan de verre kant van de stadsmuur kwamen we in de buurt van de eerste uitgang. Hier hebben we een korte stop gemaakt bij het scheepvaartmuseum. Voor dit museum was onze pas ook geldig en het was een mogelijkheid om even in de airco rond te wandelen. Helaas daar wel even met mondkapje op, in binnenruimtes is dat nog verplicht in Kroatië, maar het gaf even wat rust. Het museum zelf was niet bijster interessant. Ze hadden wat oude kaarten, maquettes van oude schepen en oude kanonnen. Het was ook relatief klein, maar groot genoeg voor een korte pauze. Boven hadden ze een kindergedeelte lazen we op een bord, dus daar zijn we ook nog even gaan kijken. Daar hadden ze een half schip nagebouwd om op te kunnen spelen, en dat hebben de kinderen dan ook uitgebreid gedaan.

IJstijd

Bij de een na laatste toren was Owen er wel klaar mee en protesterend is hij ook de laatste toren nog op gegaan, maar op de foto wilde hij niet meer. Emma was daarentegen nog steeds enthousiast en vond het alweer de leukste dag ooit. We daalden af bij de uitgang bij de Pile Gate stadspoort en daar stond ook een grote fontein met koel water, dus daar hebben we even met koel water onze handen kunnen wassen en wat nat kunnen spetteren. We hadden de kinderen beloofd dat we beneden een ijsje zouden gaan halen, dus die belofte hebben we ingewilligd. De eerste ijstent die we tegen kwamen was mega druk, maar bij de tweede, waar de gisteren ook een ijsje hadden gehaald, konden we gelijk bestellen. Owen, Lana en ik hadden als eerste ons ijsje en wij gingen vast buiten om het hoekje in de schaduw zitten terwijl Emma haar ijsje kreeg en Nick afrekende. En toen kwam Nick aanlopen, zonder Emma. Ik dacht dat Emma nog bij hem was, want zij had nog geen ijsje, maar hij had haar blijkbaar al direct achter mij aangestuurd. Maar gelukkig was ze snel gevonden, ze stond gewoon nog op de straat rond te kijken.

Rector’s Palace

Na wat twijfel, gaan we nu terug naar het appartement of gaan we toch nog even verder kijken in de stad zodat we morgen alleen nog maar het grote fort hoeven te bekijken, besloten we om toch vandaag nog even naar het Rector’s Palace te gaan. Dit was de zetel van de rechterlijke macht van Dubrovnik en een mooi gebouw met open binnenplaats. Binnen kon je vooral oude draagkoetsen en antieke meubels bekijken, niet echt ons ding. Maar beneden hadden ze ook nog de oude gevangeniscellen, die waren dan wel weer interessant om even binnen te kijken. Daarna nog een plasrondje, en binnen een half uur stonden we weer buiten en gingen we weer op weg naar de Pile Gate ingang, maar deze keer via een paralel-straatje. Hier kwamen we nog langs een kerstwinkel waar we op zoek gingen naar een mooie kerstbal, maar daar konden ze het niet over eens worden, en de winkel was net iets te krap en breekbaar om er toch een uit te kiezen. Daarna hebben we de bus terug naar het appartement genomen. Deze keer zijn we bij de juiste halte uitgestapt, maar het lijkt alsof dat toch verder weg is dan de halte van gisteren, dus volgende keer nemen we de ‘foute’ halte weer.

Naar het appartement

Terug in het appartement hebben we lekker rustig aan gedaan. Even spelen, een boekje lezen en wat lekkers eten. Ondertussen was Mandy verhuisd van het hotel naar hun nieuwe appartement wat bij ons om de hoek lag. Nadat ze een beetje gesetteld waren zijn ze bij ons op bezoek gekomen voordat ze boodschappen gingen doen. Daarna gingen we het speelgoed weer een beetje opruimen en terwijl de kinderen druk waren met het zoeken van het ontbrekende stukje van de Peppa Pig puzzel maakte ik taco’s, maar dan met burrito’s. Ik had, niet heel erg slim, taco-mix meegenomen vanuit huis, maar niet de schelpen zelf. Nou hadden ze een prima assortiment Mexicaanse maaltijden, maar alleen met de zachte fajita’s, geen taco-schelpen. En we hadden ook geen magnetron natuurlijk, en maar één koekenpan, dus het opwarmen van de fajita’s was ook niet heel praktisch. Maar met wat improvisatie hebben we uiteindelijk prima gegeten! Na het eten hebben we nog een doucherondje gedaan waarna alle kinderen naar bed zijn gegaan. Nick en ik hebben nog naar de laatste Indiana Jones gekeken tot besluit, waarna ook wij naar bed gingen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *