Na de relatief late thuiskomst gisteren hadden we vandaag een rustige start. Pas rond 10 uur hadden we de bus richting Animal Kingdom. Een bus waar we ook een tijdje op hebben moeten wachten, dus voor Nick een mooi moment om de kinderen alvast in te smeren met zonnebrand, en voor mij om een bestelling bij Walmart te plaatsen voor morgen.
Toen we bij Animal Kingdom aankwamen was het daar al erg druk, maar daar hadden we rekening mee gehouden. Voor vandaag stond namelijk vooral relaxt het park bekijken op het programma. We begonnen met rondwandelen door de Oasis Exhibits. Dit deel van het park lopen de meeste mensen heel snel doorheen om snel naar een attractie te kunnen, net zoals wij de eerste keer. Nu hadden we echter alle tijd om de dieren te bekijken, en natuurlijk de mooie omgeving met kringelpaadjes en een waterval.
Eenmaal op Discovery Island aangekomen, het centrale eiland, hebben we de eerste badges alweer gehaald bij de flamingo’s. De wilderness explorers-guide daar vond Owens shirt met maki’s erg mooi en verwees ons door naar de maki’s, die we konden vinden achter de insecten-badge. Daarna hebben we het rondje om de boom nog afgelopen om daarna door te gaan naar Feathered Friends in Flight, de vogelshow die zo zou gaan beginnen.
Deze show was een redelijk standaard vogelshow, maar desalniettemin erg leuk om te kijken. Er kwamen kippen langs gerend, een uil vloog over en er waren veel gekleurde papegaaien. En wat ratten. Twee papegaaien konden zelfs een heel liedje zingen en er was een vogel die met geld aan de haal ging, maar het vervolgens ook weer netjes in het borstzakje van de bezoeker terug stak.
Na de voorstelling vervolgden we onze zoektocht naar badges, die ons naar Dinoland bracht. Hier deden we de Triceratop Spin nog maar een keer, die lijkt nooit een rij te hebben, om daarna in The Boneyard op zoek te gaan naar de badge. The Boneyard is een soort dino-speeltuin voor kinderen met glijbanen, maar als je de brug over gaat kom je bij een ‘echte’ opgraving terecht, waar iedereen aan mee kan graven. Hier hebben we de laatste Dinoland badge verdient, waarna we door liepen richting de Finding Nemo-show.
De Finding Nemo: The Big Blue and Beyond-show ging, uiteraard, over Nemo, maar ook over zijn vrienden uit het aquarium van de tandarts die het verhaal van Nemo vertellen. Het was een show waarbij mensen met grote vissen op hun schouder liepen, en tegelijkertijd zelf die vis speelden. Een erg leuke en vooral ook kleurrijke show!
Na Finding Nemo zijn we verder gaan zoeken naar badges. In Asia waren er nog een aantal te halen. De attracties waren nog steeds redelijk druk, maar dat maakte ons weinig uit, want vandaag waren we hier vooral voor alle andere dingen, waaronder de befaamde Dole Whip. De Dole Whip is een soort ananas softijs, en een van de specialiteiten van Disney World. Nick wilde deze al een tijdje heel graag proeven, en was erg blij toen het eindelijk zover was bij Tamu Tamu Refreshments. Niet alleen omdat hij het graag eens wilde proeven, maar ook omdat het daadwerkelijk erg lekker was! Alleen jammer dat we moesten delen met de kinderen…
De Kilimanjaro Safaris, waar we bij in de buurt stonden, had ondertussen een relatief korte wachtrij. Tijd dus om nog wat dieren te gaan bekijken! Deze keer hebben we ook de zebra’s gespot, maar de leeuwen, cheetah’s, stokstaartjes en zwijnen waren weer niet zichtbaar. Ach, zo kan dat gaan op safari…
Met de trein
In de buurt van de safari vertrok ook de trein naar Rafiki’s Planet Watch. Hier konden we vijf badges halen, dus overslaan was geen optie. Het treintje dat in een soort theateropstelling reed bracht ons een stuk buiten het park. Je zou zeggen dat er vanuit het treintje, gezien de opstelling, ook wel het een en ander te zien was, maar dat viel tegen. Eigenlijk was er niets te beleven onderweg, maar het was gelukkig ook maar een klein ritje.
Vanaf het treinstation bracht het pad ons al snel langs de eerste badge, de habitat-badge. Hierbij stonden de dieren die je om je huis kunt vinden centraal. In een tuintje moesten ze allerlei dieren gaan zoeken. Het vervolg van het pad bracht ons naar het hoofdgebouw. Hier kon je the Animation Experience, een tekenworkshop volgen die nét ging beginnen. De mannen wilden eigenlijk niet, maar de vrouwen zijn natuurlijk de baas, dus gingen we tekenen. Iedereen begon enthousiast, maar Emma en Lana haakten al redelijk snel af en maakten er een Tijgetje-panda hybride figuur van. Owen en Nick tekenden daarentegen netjes mee en hadden ook best een goed eindresultaat!
Verder konden we badges halen voor natuurbescherming, recycling, dierenvoeding én gezondheid. In het gebouw was namelijk ook de operatiekamer aanwezig, maar helaas zonder dieren momenteel. Wel kon je allerlei oude röntgenfoto’s zien van dieren. Daarnaast hebben we gesproken met de wilderness explorer guide die ons vertelde dat Disney via hun Disney Nature fonds ook veel natuur-initiatieven steunt en zo hebben ze bijvoorbeeld ontdekt dat olifanten bang zijn voor bijen, en dat door bijenkassen bij de rand van dorpen neer te zetten, de olifanten daar vanzelf weg blijven waardoor dorpelingen hen geen kwaad meer doen. Ja, zo leer je nog eens iets op vakantie!
Na nog even wat geiten aaien en poetsen bij de kinderboerderij hebben we de trein weer terug naar Africa gepakt om vervolgens richting Asia te lopen voor de quick service counter van Yak ‘n’ Yeti Local Foods Café. Nick wilde daar graag een keer eten, maar ik wilde niet alle dagen vast leggen met restaurants, dus we hadden besloten om daarbij voor de quick service counter te gaan. Terwijl de kinderen frietjes met een hamburger aten, aten wij sticky chicken met rijst en een oosterse salade met kip. Even wat anders, en beide erg lekker!
Nog een rondje
Na de dinch wilden we de laatste trail van het park gaan doen, de Gorilla Falls Exploration Trail die ons, zoals de naam al verklapt, langs de gorilla’s zou leiden. Bij de ingang van de trail stonden alleen twee castmembers die ons vertelden dat de trail open was, maar dat de gorilla’s er op dit moment niet waren. Aangezien we óók de gorilla’s graag zouden zien en we toch nog een andere keer terug zouden komen besloten we de trail over te slaan. In plaats daarvan gingen we richting Dinosaur. Het park was ondertussen een stuk rustiger geworden, dus ook Everest had maar 20 minuten wachttijd. Owen wilde daar heel graag nog een keer in, dus wij zijn die kant op gelopen voor een Rider Switch, waarna Nick met de meiden terug liep naar Dinoland voor de Triceratop Spin. Everest bleek echter nog een stuk rustiger te zijn dan verwacht, en was bijna een walk on. Al vrij snel konden we ons dus weer bij Nick en de meiden voegen. Terwijl Nick met Owen nog een keer naar Everest ging, deed ik met de meiden nog een keer de Triceratop Spin, om daarna een naastgelegen fotohokje in te duiken, waar met name de meiden de grootste lol hadden. Zoveel lol dat Nick ons in eerste instantie ook niet direct kon vinden toen hij met Owen weer terug kwam.
Ondertussen begon het avond te worden. We wilden ’s avonds Na’vi River Journey en daarna Avatar Flight of Passage nog een keer doen omdat die ’s avonds een stuk rustiger schijnt te zijn en we daarna Pandora in het donker kunnen zien, wat ook erg mooi schijnt te zijn. We startten met Na’vi River Journey. Dit is een rustige boot-attractie waardoor je door de wereld van de Na’vi vaart en de bijbehorende aparte natuur. Deze zie je echter ook al deels buiten de attractie, in de wereld van Pandora, dus echt veel voegt deze attractie niet toe. Het is het in ieder geval niet waard om langer dan 15 minuten voor in de rij te staan of om meerdere keren te doen.
Ondertussen was het al wel wat later, maar nog net niet laat genoeg, dus we hebben een beetje rondgekeken in Pandora, en daar nog wat foto’s laten maken. Ja, we komen straks thuis met een enorme lading foto’s verwacht ik, en dat nog afgezien van de foto’s die ik zelf gemaakt heb. Daarna zijn we toch maar aangesloten in de Flight of Passage-rij. Deze rij zou een stuk korter moeten duren dan op het bord stond, maar dat viel tegen. Het was geen 90 minuten, maar ook zeker geen half uur. Maar goed, deze attractie is het wél waard om een tijd voor te moeten wachten.
Toen we uit Flight of Passage waren was het donker. Animal Kingdom was ook gesloten, in zoverre dat de winkels dicht waren en vrijwel alle eettentjes ook al. Pandora was echt heel mooi verlicht in het donker met een vloer die een beetje op leek te lichten, en allerlei kleine verlichting overal. Ook de Tree of Life was mooi verlicht in het donker en de moeite waard om te zien. Daarna was het nog even hard doorlopen om op tijd bij de bus te zijn. Deze reed namelijk maar tot uiterlijk 1 uur na sluitingstijd van het park, en ondertussen was het bijna 9 uur. Op de minuut op tijd kwamen we bij de bus aan, maar die bleef nog een paar minuten staan voor hij als een privé bus ons bij ons hotel afzette.
De score van vandaag
16.831 stappen
7 attracties ( Triceratop Spin, Kilimanjaro Safaris, Dinosaur, Everest / Triceratop Spin, Everest / Triceratop Spin, Na’vi River Journey, Flight of Passage)
2 shows (Feathered friends in flight, Finding Nemo: The big blue and beyond)
4 andere activiteiten (Oasis Exhibits, The Boneyard, Rafiki’s Planet Watch, the animation experience, )
0 ontmoette figuren
Eten: Tamu Tam refreshments, Yak ’n Yeti Local foods café