De laatste volle dag alweer. Gelukkig waren Emma en Lana weer fit, dus we konden er ook echt een volle dag van maken, al wilden we wel een beetje uit slapen. Rond 10 uur waren we in Magic Kingdom, precies op tijd om nog een deel van Mickey’s Magical Friendship Faire voor het kasteel te kunnen bekijken. Daarna zijn we doorgelopen naar It’s a Small World. Doordat we relatief laat waren, was het park alweer een stuk drukker, maar It’s a Small World is niet bijzonder populair om ’s ochtends vroeg genie+ voor te gebruiken, dus die liep nog aardig door.
Lana het theekopje
Daarna hadden we ook nog een attractie op de agenda staan die we nog niet gedaan hadden: Enchanted Tales with Belle. Een attractie rondom Belle van het beest zoals de naam misschien al verklapt. Dit was wel een totaal ander soort attractie. Eerst kwamen we Belle’s oude huisje binnen, en via een magische spiegel stapten we het kasteel binnen om Belle te verrassen. Alle kinderen (die dat wilden) kregen een rol. Lana werd gekozen als theekopje, en Emma werd het zout van een peper en zout-stelletje. In de volgende kamer werd Belle erbij geroepen, en werd er een soort verhaaltje gespeeld met alle voorwerpen, dat werd afgesloten door een polonaise op ‘be our guest’. Daarna ging Belle met iedereen op de foto, en kregen we een photopass mee waarmee we alle foto’s konden bekijken. De meiden vonden het erg leuk, Owen vond het niks. Ach, het was in ieder geval weer eens wat anders.
Nog een keer in The Many Adventures of Winnie de Pooh stond ook nog op de verlanglijstjes, en dus gingen we weer naar die leuke rij, waar de kinderen gelijk enthousiast gingen spelen, tot we helaas alweer plaats mochten nemen in een honingpot. De kinderen mochten voorop met zijn drieën, wij gingen achterin. De grootste lol hadden ze samen in het karretje.
Ondertussen was het alweer onze boardingtijd voor TRON Lightcycle Run. Omdat Nick het altijd zo leuk vindt om in de rij te staan, mocht hij deze keer weer als eerste, terwijl ik met de meiden naar de Transit Authority Peoplemover ging. Toen we daaruit kwamen was Nick voorlopig nog even niet aan de beurt, dus dan maar richting Fantasyland. Helaas was Dumbo erg druk, net als eigenlijk alles. Maar de waterspeeltuin niet, dus daar hebben ze wel even lekker kunnen spelen, zonder echt nat te worden gelukkig, want we willen niet voor de laatste dagen weer pijnlijke rode benen.
Toen Nick TRON gedaan had voor voorlopig de allerlaatste keer was het mijn beurt om hem met Owen voor het laatst te doen. Terwijl wij dat deden was Dumbo gelukkig rustiger geworden, dus die heeft Nick nog met de meiden kunnen doen. Helaas was wel de wachtrijspeeltuin halverwege dicht. Nou hebben ze die nog niet kunnen doen deze vakantie. Moeten we toch nog een keer terug…
Op het lijstje van Nick stond nog de Enchanted Tiki Room, dus op naar Adventureland. Deze keer zaten we ergens anders in de zaal, maar eigenlijk maakt dat helemaal niet uit, want overal om je heen hoor en zie je dingen bewegen omdat de zaal in een soort kruis gebouwd is met in elke arm vergelijkbare dingen, waardoor je overal heen kunt kijken.
Nog één laatste dolewhip
Direct naast de Enchanted Tiki Room zat Aloha Isle, dé pineapple dole whip winkel waar Nick het al een aantal keer over gehad had. Hier zouden ze namelijk de allerbeste pineapple dole whips hebben en in allerlei smaken. Het smaakaanbod hebben we niet kunnen vinden, maar de gewone ananas-variant is toch al lekker genoeg ook. De ijsjes hebben we opgegeten voor de Country Bear Jamboree, waar we fijn in de schaduw konden wachten op de Festival of Fantasy parade, precies aan de overkant van waar ik gisteren met Owen stond. De beren waren er vandaag ook weer, en hebben de kinderen weer goed kunnen entertainen tijdens het wachten!
Nadat we voor de allerlaatste keer de parade hebben gekeken zijn we weer naar de ingang gelopen, om vanuit daar de monorail richting Epcot te pakken. Hier hadden we namelijk ’s avonds de reservering bij Garden Grill en we moesten nog een aantal Kidcot-kaarten verzamelen.
Vanaf de hoofdingang besloten we via The Seas with Nemo and Friends naar World Showcase te lopen. Het aquarium hebben we deze keer overgeslagen, we hebben puur de attractie gedaan. Daarna hebben we de laatste landen bezocht, te beginnen bij Canada.
Canada had een paviljoen dat er van buitenaf niet zo spannend uit zag, maar als je wat meer naar binnen liep hadden ze het best leuk gemaakt, met een soort waterval er bij. Het steakhouse dat er zit schijnt ook goed te zijn, maar die hebben we overgeslagen. Daarna door naar Groot Brittannië. Hier was heel groot “Happy coronationday!” op de grond gekalkt met een tekening van een kroon erbij. Oja, de Britse Koning Charles werd vandaag officieel gekroond. Daar hebben we, afgezien van deze stoepkrijt tekening, verder helemaal niets van meegekregen. Door naar Frankrijk. Hier waren we voor de attractie Rémy’s Ratatouille Adventure natuurlijk al wel doorheen gelopen, maar er bleek nog een straatje achter te zitten waar het Kidcot punt zat. Tot slot hebben we nog bij Marokko gekeken, en daar bleek dat die, ondanks dat de app zei dat hij dicht was, toch gewoon open was. Daar hebben we ook de eind-kaart gehaald, dat we alle Kidcot Funstops hadden gevonden. De kinderen vonden dat verrassend leuk. Ducktales vonden ze nog leuker, maar dat werkte helaas gewoon niet zo goed.
Family style eten bij Garden Grill
Nadat we alle kaarten verzameld hadden was het ondertussen alweer bijna tijd voor het eten, maar daarvoor moesten we eerst weer terug naar de andere kant van het park. Alle drie waren ze mega enthousiast om bij de Koosy’s te gaan eten. Dat Pluto en Mickey er ook rondliepen was bijzaak.
Garden Grill is een family style restaurant. Dat betekent dat je, als er geen allergieën zijn, een standaard menu krijgt en die vervolgens zelf onderling verdeelt. Vooraf hadden we brood en salade, en toen kwam zomaar opeens Knabbel naast Owen op de bank zitten! Garden Grill is een rond restaurant dat heel langzaam draait. Een groot deel van de tafeltjes is in een ring naar buiten gericht in een soort booths, waardoor je eigenlijk niemand anders zag. De ober liep langs, en soms wat andere mensen die weg gingen of binnen kwamen, maar verder zag je niemand. Maar ook de figuren zag je dus niet aankomen, die stonden er soms opeens. Met z’n drieën hadden ze de grootste lol met eerst Knabbel, daarna Babbel en ook nog Pluto. Mickey had een wat vluchtiger rondje en die hebben we ook maar 1 keer echt gezien terwijl we de rest vaker gezien hebben. Het hoofdgerecht bestond uit een grote schaal met daarop heerlijke aardappelpuree, sperzieboontjes, spoon bread (geen idee wat dit precies was, maar het was wel lekker, al was de aardappelpuree lekkerder), BBQ geroosterde kip en runderreepjes chimichurry. Alles was eigenlijk wel erg lekker. Zelfs de mac ‘n’ cheese, die ze bij het proeven elders allemaal heel vies vonden, vond Emma hier wel lekker. Maar uiteindelijk hebben ze niet veel gegeten, Nick en ik hebben het meeste op kunnen eten, en dat was best wel veel. Nick heeft het vrijwel alleen bij vlees gehouden zoveel was het.
Na het eten hebben we getwijfeld wat we gingen doen. Het was ondertussen al bijna 8 uur, en om 9 uur zou de eindshow Epcot Forever gaan beginnen (en de rest van het park gaan sluiten). Soarin’ duurde eigenlijk net te lang, en Owen wilde vooral nog heel graag een keer naar Figment. Die kan geen genoeg krijgen van het imagination-liedje denk ik. We wilden ook nog het Pixar Short Film festival doen, maar Journey Into Imagination had nét een minuut te lang geduurd om die nog te kunnen halen. De volgende show zou weer 15 minuten wachten betekenen, plus 15 minuten show. En we wilden wel nog een plekje voor de vuurwerkshow, bij voorkeur een beetje bij het einde. Uiteindelijk hadden we een redelijk plekje gevonden, maar wel vlak bij een boom waarvan ik twijfelde of we daar geen last van zouden hebben. En toen de eerste pijlen de lucht in gingen bleek dat we een erg slechte plek uitgekozen hadden, we zagen vooral mooie takken en bladeren. Een stukje verderop de brug op dan maar, derde rang staan. De kinderen konden zich wel naar voren wurmen en hadden goed zicht, en zelfs wij uiteindelijk ook.
Na afloop zijn we richting de uitgang gelopen, en omdat we daarvoor heel gunstig stonden, viel de wachtrij bij de kabelbaan nog redelijk mee en waren we in een minuut of tien onderweg. Deze keer vanwege de drukte alleen geen privé cabines maar er kwam maar één mevrouw bij ons zitten, van een jaar of zestig. Zij heeft de kinderen haar lichtgevende ijsblokje gegeven en daar hebben ze zich de rest van de weg enorm mee vermaakt, en de mevrouw was ook blij dat zij er zo blij mee waren.
Terug in het hotel zijn de kinderen snel naar bed gegaan. Ik heb vast een begin gemaakt met inpakken, want morgen zit onze vakantie er helaas alweer op. 23.624 stappen hebben we vandaag gezet.
De score van vandaag
23.624 stappen
2 parken (Magic Kingdom, EPCOT)
8 attracties ( Its a small world, Enchanted Tales with Belle, The Many Adventures of Winnie the Pooh, Tron / Transit Authority People Mover, Tron / Dumbo, Enchanted Tiki Room, The seas with Nemo & Friends, Journey into Imagination )
3 shows (Mickeys Magical Friendship Faire, Festival of Fantasy Parade, EPCOT Forever)
2 andere activiteiten (Casey Jr. Splash Pad, monorail )
4 ontmoette figuren (Knabbel, Babbel, Pluto, Mickey)
Eten: Aloha Isle, Garden Grill